دو مغز . دو مغزه .
دو مغزی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دومغزی. [ دُ م َ ] ( ص نسبی ) دومغز. دومغزه. ( یادداشت مولف ) :
میی کز خودم پای لغزی دهد
چو صبحم دماغ دومغزی دهد.
همه تن دل چو بادام دومغزی.
میی کز خودم پای لغزی دهد
چو صبحم دماغ دومغزی دهد.
نظامی.
همه رخ گل چو بادامه ز نغزی همه تن دل چو بادام دومغزی.
نظامی.
و رجوع به دومغزه شود. || بادام. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).کلمات دیگر: