فراز رفتن

( مصدر ) نزدیک رفتن .

( ~ . رَ تَ ) (مص ل . ) نزدیک رفتن .

فرازرفتن. [ ف َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) نزدیک رفتن :
به شاهنامه بر ار هیأت تو نقش کنند
ز شاهنامه به میدان رود به جنگ فراز.نازنین را ز سر برون شد ناز
پیش آن زخم خورده رفت فراز.نرود مرغ سوی دانه فراز
چون دگر مرغ بیند اندر بند.رجوع به فراز شود.