(گُ جَ تَ ) [ په . ] (ص . ) خبیث ، ملعون . گجسته هم گفته می شود.
گجستک
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
گجستک. [ گ ُ ج َ ت َ ] ( پهلوی ، ص ) از پهلوی گجستک مقابل خجسته. خبیث. ملعون. بنفرین. رجیم.... پلید و ناپاک . رجوع به گجسته شود.
پیشنهاد کاربران
در متون ایران باستان از اسکندر مقدونی با عنوان �اسکندر گجستک� یاد شده. گُجَستَک یعنی ملعون.
گجستک یعنی همون کسانی که به آنکه آزادگی اموخت با القاب بد و پلید یاد کنند
گجستک گجسته=ملعون=خبیث=بی شرف=انسانی که شیطان صفت و دشمن بشریت هست را گجسته یا گجستک نامند،
Damned, Cursed
کلمات دیگر: