( اسم ) کتاب یا رساله ای که در آن آداب فال گرفتن و ادعیه و دستورهای مربوط نوشته شده .
فالنامه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده است . فالوده (دِ ) (اِ. ) نک پالوده . ،با شاه ~نخوردن کنایه از: خود را بالاتر از دیگران دانستن و به آن ها اعتنایی نکردن .
لغت نامه دهخدا
فالنامه. [ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) کتابی است که در آن آداب فال گرفتن و دعاها و دستورهای مربوط به آن مندرج باشد.
فرهنگ عمید
کتابی که در آن دستورها و آداب فال گرفتن نوشته شده و با آن آیندۀ خود را پیش گویی می کنند.
کلمات دیگر: