( ~ . ) (اِمر. ) ۱ - گور، قبر. ۲ - روز رستاخیز، قیامت .
فرجامگاه
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
فرجامگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب )گور است که قبر باشد و آن جایی است که آدمی را بعد از رحلت از دنیا در آنجا نهند. ( برهان ) :
بسی دشمن و دوست کردی تباه
کنون بازگشتت به فرجامگاه.
چنان دان که ریزنده خون شاه
جز آتش نبیند به فرجامگاه.
بسی دشمن و دوست کردی تباه
کنون بازگشتت به فرجامگاه.
فردوسی.
|| سرای دیگر. آخرت : چنان دان که ریزنده خون شاه
جز آتش نبیند به فرجامگاه.
فردوسی.
فرهنگ عمید
۱. آخرین منزل، گور، قبر.
۲. قیامت، روز رستاخیز.
۲. قیامت، روز رستاخیز.
کلمات دیگر: