۱ - بوی خوش دهنده : در اثنائ قصیده ای که به ثنای فایحش موشح دارم ... ۲ - مستمع
فایح
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(یِ ) [ ع . فائح ] (اِفا. ) بوی خوش دهنده .
لغت نامه دهخدا
فایح. [ ی ِ ] ( ع ص ) فائح. رجوع به فائح شود.
فائح. [ ءِ ] ( ع ص ) بوی خوش دهنده. ( غیاث ). رجوع به فایح شود.
فرهنگ عمید
بوی خوش دهنده.
کلمات دیگر: