( صفت ) چشم و دل باز دارای وسعت نظر بخشنده .
فراخ دیده
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . دِ ) (ص مر. ) نک فراخ بین .
لغت نامه دهخدا
فراخ دیده. [ ف َ دی دَ / دِ ]( ص مرکب ) چشم ودل باز. بخشنده. گشاده نظر :
تنگدستی فراخ دیده چو شمع
خویشتن سوخته برابر جمع.
تنگدستی فراخ دیده چو شمع
خویشتن سوخته برابر جمع.
نظامی.
رجوع به فراخ آستین و فراخ دست شود.فرهنگ عمید
= فراخ آستین: تنگدستی فراخ دیده چو شمع / خویشتن سوخته برابر جمع (نظامی۴: ۷۲۸ ).
کلمات دیگر: