کج افتادن

( مصدر ) کج افتادن با کسی . ۱ - بدو بد بین شدن . ۲ - تصمیم باذیت او گرفتن .

(کَ . اُ دَ ) (مص ل . ) (عا. ) کج کردن ، دشمن شدن .