فتر

[ویکی الکتاب] معنی فَطَرَ: آفرید(در بسیاری از آیات ، خلقت را فطر ، و خالق را فاطر نامیده است ، و فطر به معنای پاره کردن است ، گویا خدای تعالی عدم را پاره میکند و موجودات را از شکم آن بیرون میآورد و کلمه فطرت بر وزن فعلت بنای نوع را میرساند یعنی نوعی از خلقت )
تکرار در قرآن: ۲(بار)
اصل فتر چنانکه طبرسی فرمود به معنی انقطاع از جدیت در کار است. راغب فتور را سکون بعد از حدت، نرمی پس از شدت، ضعف بعد از قوت گفته است. . شب و روز خدا را تسبیح می‏گویند و آرام نمی‏شوند. آیه درباره ملائکه است. . گناهکاران در عذاب جهنم پیوسته‏اند، عذاب از آنها قطع نمی‏شود و آنها در جهنم از نجات نومیداند (نعوذ باللَّه). . فترت زمانی است که در آن پیغمبر نیست و زمان از رسول قطع شده، در دوران فترت دین هست ولی پیغمبر نیست ای اهل کتاب رسول ما به دوران فترت و انقطاع پیامبران آمد تا نگوئید که به ما بشیر و نذیری نیامد...