زه کردن

( مصدر ) بارور کردن باردار کردن آبستن کردن .

( ~. کَ دَ ) (مص م . ) آبستن کردن .

زه کردن. [ زِه ْ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بچه کردن. زادن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : برجهاء... سرطان و عقرب و حوت و نیمه پسین از جدی و زه کننده اند و بسیاربچه. ( التفهیم بیرونی ، یادداشت ایضاً ).
چون خار و خس قوی شد زه کرد خوک ملعون
در باغ و زو برآمد قومی همه ملاعین.و نهصد پیل بودش به روزگار، در جمله پیلی که آن را کذیزاد خواندندی که به ایران زاده بود و این از عجایب بود. ایدر پس هرگز زه نکرده است. ( مجمل التواریخ و القصص ). || چله کردن کمان. ( ناظم الاطباء ) :
به کوه برشد و اندر نهاله گه بنشست
به پیش فیلک و زه کرده نیم چرخ به چنگ.رجوع به زه و زه کردن کمان شود. || بارور کردن. باردار کردن. آبستن کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).

{brace} [ورزش] نصب کردن زه بر روی کمان