کف دست ٠
کیفه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( کیفة ) کیفة. [ ف َ ] ( ع اِ ) پاره ای از جامه و خرقه که بر دامن پیراهن از پیش دوزند، و آنکه بر پس باشد حیفة نامند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || پاره ای از جامه. ( از اقرب الموارد ).
کیفه. [ ک َ / ک ِ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) کف دست. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).
کیفه. [ ک َ / ک ِ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) کف دست. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).
کیفه . [ ک َ / ک ِ ف َ / ف ِ ] (اِ) کف دست . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
کیفة. [ ف َ ] (ع اِ) پاره ای از جامه و خرقه که بر دامن پیراهن از پیش دوزند، و آنکه بر پس باشد حیفة نامند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || پاره ای از جامه . (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: