( اسم ) مونث مرغب جمع : مرغبات .
مرغبه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مرغبة ) مرغبة. [ م ُ رَغ ْ غ ِ ب َ ] ( ع ص ) مؤنث مرغِّب که نعت فاعلی است از مصدر ترغیب. ج ، مرغبّات. رجوع به مرغب و ترغیب شود.
مرغبة. [ م ُرَغ ْ غ َ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث مرغَّب که نعت مفعولی است از ترغیب. ج ، مرغَّبات. رجوع به مرغب و ترغیب شود.
مرغبة. [ م ُرَغ ْ غ َ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث مرغَّب که نعت مفعولی است از ترغیب. ج ، مرغَّبات. رجوع به مرغب و ترغیب شود.
مرغبة. [ م ُ رَغ ْ غ ِ ب َ ] (ع ص ) مؤنث مرغِّب که نعت فاعلی است از مصدر ترغیب . ج ، مرغبّات . رجوع به مرغب و ترغیب شود.
مرغبة. [ م ُرَغ ْ غ َ ب َ ] (ع ص ) تأنیث مرغَّب که نعت مفعولی است از ترغیب . ج ، مرغَّبات . رجوع به مرغب و ترغیب شود.
کلمات دیگر: