قصه گویی

قصه گویی به کنش جمعی و فرهنگی ای اشاره دارد که کارکردش هم رسانی قصه ها است. کنشی که گاهی با بداهه پردازی، فنون تئاتری یا حذف و اضافه همراه می شود. هر فرهنگی قصه ها و روایت های خودش را دارد که در قالب ابزارهایی برای سرگرمی، آموزش، حفظ فرهنگ یا القای ارزش های اخلاقی دست به دست می شوند. مؤلفه های اصلی قصه و قصه گویی عبارتند از پی رنگ، شخصیت ها و زاویه دید روایت.
اصطلاح «قصه گویی» در معنای محدود، به قصه گویی شفاهی اشاره دارد و در معنای وسیع تر، می تواند برای اشاره به نحوه بروز و ظهور روایت قصه در رسانه های دیگر هم به کار رود.