( صفت ) آنکه غریبان را آزار و اذیت کند .
غریب کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غریب کش. [ غ َ ک ُ ] ( نف مرکب ) آنکه غریبان و بینوایان را آزار و اذیت کند.
فرهنگ عمید
۱. ویژگی آن که غریبان را آزار و اذیت می کند.
۲. (صفت ) ویژگی گردنه یا جاده ای که برای رانندگان ناآشنا خطر ناک است.
۲. (صفت ) ویژگی گردنه یا جاده ای که برای رانندگان ناآشنا خطر ناک است.
کلمات دیگر: