( عتیدة ) عتیدة. [ ع َ دَ ] ( ع ص ) مؤنث عتید. رجوع به عتید شود. || ( اِ ) طبله یا حقه ای که در آن خوشبوی نهند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). طبله عروس که بوی خوش و شانه و دیگر افزار او را در آن نهند. ( اقرب الموارد ). آینه دان. ج ، عتاید. ( مهذب الاسماء ).
عتیده
لغت نامه دهخدا
عتیدة. [ ع َ دَ ] (ع ص ) مؤنث عتید. رجوع به عتید شود. || (اِ) طبله یا حقه ای که در آن خوشبوی نهند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). طبله ٔ عروس که بوی خوش و شانه و دیگر افزار او را در آن نهند. (اقرب الموارد). آینه دان . ج ، عتاید. (مهذب الاسماء).
فرهنگ عمید
= عتید
عتید#NAME?
کلمات دیگر: