( صفت ) گریه کن گریان : قهقهه و های های ساخته جفت خنده پرداز و گریه گر ماییم . ( ظهوری )
گریه گر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گریه گر. [ گ ِرْ ی َ / ی ِ گ َ ] ( ص مرکب ) گریه کن. گریان :
قهقه و های های ساخته جفت
خنده پرداز و گریه گرمائیم.
قهقه و های های ساخته جفت
خنده پرداز و گریه گرمائیم.
ظهوری ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
گریان، گریه کننده.
کلمات دیگر: