گرازنده

( اسم ) از روی ناز و تکبر خرامنده : دلیری کند با من آن نا دلیر چو گور گرازنده با شرزه شیر . ( نظامی )

گرازنده. [ گ ُ زَ دَ / دِ ] ( نف ) از روی ناز وتکبر خرامنده و به راه رونده. ( برهان ) :
نوازنده بلبل به باغ اندرون
گرازنده آهو به راغ اندرون.دل افروز بدنام آن خارکن
گرازنده مردی به نیروی تن.دلیری کند با من آن نادلیر
چو گور گرازنده با شرزه شیر.گوزن گرازنده در مرغزار
ز مردم گریزد سوی کوه و غار.بلا که دید گرازنده ترز آهوی نر
پری که دید خرامنده تر ز کبک دری.

کسی که از روی ناز و تکبر راه می رود، خرامنده: دلیری کند با من این نادلیر / چو گور گرازنده با شرزه شیر (نظامی۵: ۸۲۳ ).