( صفت ) آنکه سرشتش با کفر آمیخته است : [ چنان لرزد دل کافر نهادم بر حیات خود که قطع رشت. جان قطع ز نار است پنداری ] . ( صائب )
کافرنهاد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کافرنهاد. [ ف ِ / ف َ ن ِ / ن َ ] ( ص مرکب ) کافرکیش. کافرخوی :
چنان لرزد دل کافرنهادم بر حیات خود
که قطع رشته جان قطع زنار است پنداری.
چنان لرزد دل کافرنهادم بر حیات خود
که قطع رشته جان قطع زنار است پنداری.
صائب ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
کسی که سرشت کافران دارد.
کلمات دیگر: