۱ - غت : جملگی راخیالهای محال کرده مانند غتفره بجوال . ( حدیقه ) ۲ - زنا کننده زانی . ۳ - پلید طبع .
همان غتفره است بنقل فرهنگ رشیدی
همان غتفره است بنقل فرهنگ رشیدی
غتفره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غتفره. [ غ ُ ف َ رَ / رِ ] ( ص ) غت. غُتفر. نادان. جاهل. احمق. ابله. ( برهان قاطع ). گول و احمق. ( فرهنگ رشیدی ). گول و نادان.( آنندراج ). سفیه. مقابل زیرک. غُدفَره :
جملگی را خیالهای محال
کرده مانند غتفره به جوال.
یکی بینوا، خام بس غتفره.
در منت تواند چه زیرک چه غتفره.
خاک بشهوت مسپر چون ستور
تا نه زنت غتفره گیرد نه پور.
غتفره. [ غ َ ف َ رَ ] ( ص ) همان غُتفره است. ( از فرهنگ رشیدی ). رجوع به غُتْفَره شود.
جملگی را خیالهای محال
کرده مانند غتفره به جوال.
سنائی ( از انجمن آرا ).
ندیدم چو تو من به کوه و دره یکی بینوا، خام بس غتفره.
( فرهنگ اوبهی ).
دهقان ، امام غاتفری ، مهتر سره در منت تواند چه زیرک چه غتفره.
سوزنی.
|| زناکننده. زانی. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) : خاک بشهوت مسپر چون ستور
تا نه زنت غتفره گیرد نه پور.
انوری ( از فرهنگ رشیدی ) ( از آنندراج ).
|| پلیدطبع. ( برهان قاطع )( ناظم الاطباء ).غتفره. [ غ َ ف َ رَ ] ( ص ) همان غُتفره است. ( از فرهنگ رشیدی ). رجوع به غُتْفَره شود.
غتفره . [ غ َ ف َ رَ ] (ص ) همان غُتفره است . (از فرهنگ رشیدی ). رجوع به غُتْفَره شود.
غتفره . [ غ ُ ف َ رَ / رِ ] (ص ) غت . غُتفر. نادان . جاهل . احمق . ابله . (برهان قاطع). گول و احمق . (فرهنگ رشیدی ). گول و نادان .(آنندراج ). سفیه . مقابل زیرک . غُدفَره :
جملگی را خیالهای محال
کرده مانند غتفره به جوال .
ندیدم چو تو من به کوه و دره
یکی بینوا، خام بس غتفره .
دهقان ، امام غاتفری ، مهتر سره
در منت تواند چه زیرک چه غتفره .
|| زناکننده . زانی . (برهان قاطع) (آنندراج ) :
خاک بشهوت مسپر چون ستور
تا نه زنت غتفره گیرد نه پور.
|| پلیدطبع. (برهان قاطع)(ناظم الاطباء).
جملگی را خیالهای محال
کرده مانند غتفره به جوال .
سنائی (از انجمن آرا).
ندیدم چو تو من به کوه و دره
یکی بینوا، خام بس غتفره .
(فرهنگ اوبهی ).
دهقان ، امام غاتفری ، مهتر سره
در منت تواند چه زیرک چه غتفره .
سوزنی .
|| زناکننده . زانی . (برهان قاطع) (آنندراج ) :
خاک بشهوت مسپر چون ستور
تا نه زنت غتفره گیرد نه پور.
انوری (از فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ).
|| پلیدطبع. (برهان قاطع)(ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
۱. ابله، احمق، نادان.
۲. بدکار: دهقان، امام غاتفری، مهتر سره / در مِنّت توانَد چه زیرک چه غتفره (سوزنی: ۸۳ ).
۲. بدکار: دهقان، امام غاتفری، مهتر سره / در مِنّت توانَد چه زیرک چه غتفره (سوزنی: ۸۳ ).
کلمات دیگر: