راه فراخ میان دو کوه . راه فراخ آشکار میان دو کوه .
فجاج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فجاج. [ ف ِ] ( ع اِ ) ج ِ فج . ( منتهی الارب ). رجوع به فج شود.
فجاج. [ ف ُ ] ( ع اِ ) راه فراخ میان دو کوه. ( منتهی الارب ). راه فراخ آشکار میان دو کوه. ( اقرب الموارد ). فَج . رجوع به فج شود.
فجاج. [ ف ُ ] ( ع اِ ) راه فراخ میان دو کوه. ( منتهی الارب ). راه فراخ آشکار میان دو کوه. ( اقرب الموارد ). فَج . رجوع به فج شود.
فجاج . [ ف ِ] (ع اِ) ج ِ فج ّ. (منتهی الارب ). رجوع به فج ّ شود.
فجاج . [ ف ُ ] (ع اِ) راه فراخ میان دو کوه . (منتهی الارب ). راه فراخ آشکار میان دو کوه . (اقرب الموارد). فَج ّ. رجوع به فج شود.
فرهنگ عمید
= دَرّه
دَرّه#NAME?
کلمات دیگر: