برنگ ماغ سیاه تیره : تا بر آید لخت لخت از کوه میغ ماغ گون آسمان آس گون از رنگ او گررد خلنگ . ( منوچهری . د. ۴۹ )
ماغ گون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ماغ گون. ( ص مرکب ) تیره گون. به رنگ ماغ. سیاه و تیره :
تا برآید لخت لخت از کوه میغ ماغ گون
آسمان آس گون از رنگ او گردد خلنگ.
تا برآید لخت لخت از کوه میغ ماغ گون
آسمان آس گون از رنگ او گردد خلنگ.
منوچهری.
فرهنگ عمید
به رنگ ماغ، تیره، سیاه رنگ: تا برآید لخت لخت از کوه میغ ماغگون / آسمان آبگون از رنگ او گردد خلنگ (منوچهری: ۶۳ ).
کلمات دیگر: