( ~.) (اِ.) سرخاب ؛ غازه ، گلگونه .
زغاره
فرهنگ معین
( ~.) (اِ.) 1 - ارزن . 2 - نانی که از ارزن پزند.
( ~. ) (اِ. ) سرخاب ، غازه ، گلگونه .
( ~. ) (اِ. ) ۱ - ارزن . ۲ - نانی که از ارزن پزند.
( ~. ) (اِ. ) ۱ - ارزن . ۲ - نانی که از ارزن پزند.
لغت نامه دهخدا
زغاره . [ زُ رِ ] (اِ) انگشت و زغال افروخته . (ناظم الاطباء).
زغاره. [ زَ رَ / رِ ] ( اِ ) نان گاورسین بود. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 436 ) ( شرفنامه منیری ). نان گاورس و ارزن باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نانی که از ارزن پزند. ( فرهنگ فارسی معین ). با زای نقطه دار هم هست که بر وزن ملازه ( زغازه ) باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) :
رفیقان من با زر و ناز و نعمت
منم آرزومند یک تا زغاره.
چنان چون زغاره پزد مهربانو.
زغاره. [ زُ رِ ] ( اِ ) انگشت و زغال افروخته. ( ناظم الاطباء ).
رفیقان من با زر و ناز و نعمت
منم آرزومند یک تا زغاره.
ابوشکور ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 437 ).
بزن دست بر شکّر من تکک تک چنان چون زغاره پزد مهربانو.
؟ ( از لغت فرس ایضاً ).
|| بمعنی گاورس و ارزن هم آمده است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ژغاره. ژغاله. ارزن. گاورس. ( فرهنگ فارسی معین ). || گلگونه و غازه زنان را نیز گویند. ( برهان ) سرخیی که زنان بر روی مالند. غازه.گلگونه. ( فرهنگ فارسی معین ).زغاره. [ زُ رِ ] ( اِ ) انگشت و زغال افروخته. ( ناظم الاطباء ).
زغاره . [ زَ رَ / رِ ] (اِ) نان گاورسین بود. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 436) (شرفنامه ٔ منیری ). نان گاورس و ارزن باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نانی که از ارزن پزند. (فرهنگ فارسی معین ). با زای نقطه دار هم هست که بر وزن ملازه (زغازه ) باشد. (برهان ) (آنندراج ) :
رفیقان من با زر و ناز و نعمت
منم آرزومند یک تا زغاره .
بزن دست بر شکّر من تکک تک
چنان چون زغاره پزد مهربانو.
|| بمعنی گاورس و ارزن هم آمده است . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ژغاره . ژغاله . ارزن . گاورس . (فرهنگ فارسی معین ). || گلگونه و غازه ٔ زنان را نیز گویند. (برهان ) سرخیی که زنان بر روی مالند. غازه .گلگونه . (فرهنگ فارسی معین ).
رفیقان من با زر و ناز و نعمت
منم آرزومند یک تا زغاره .
ابوشکور (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 437).
بزن دست بر شکّر من تکک تک
چنان چون زغاره پزد مهربانو.
؟ (از لغت فرس ایضاً).
|| بمعنی گاورس و ارزن هم آمده است . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ژغاره . ژغاله . ارزن . گاورس . (فرهنگ فارسی معین ). || گلگونه و غازه ٔ زنان را نیز گویند. (برهان ) سرخیی که زنان بر روی مالند. غازه .گلگونه . (فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
نانی که از آرد ارزن تهیه می شد: رفیقان من با می و ناز و نعمت / منم آرزومند یکتا زغاره (ابوشکور: شاعران بی دیوان: ۹۰ حاشیه ).
کلمات دیگر: