( اسم ) فشردگی گلو خفگی .
نام جد و ثیر محدث
نام جد و ثیر محدث
خبک
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(خَ بَ ) (اِ. ) فشردگی گلو، خفگی .
لغت نامه دهخدا
خبک . [ خ َ ب َ ] (اِخ ) نام جدوثیر محدث ، ابن منذربن خبک است . (از منتهی الارب ).
خبک. [ خ َ ب َ ] ( اِ ) فشردن گلو بود. خبه. خفه کردن باشد . ( فرهنگ اسدی ) ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). خپاک. خباک :
هیچ خردمند را ندید بگیتی
تا خبک عشق او نبود برومند.
تا نگیرد ابر تو گرم خبک .
خنک کسی که بود ایمن از عذاب خبک.
خبک. [ خ َ ] ( اِ ) آغل. آغول. شوغا :
کردش اندر خبک دهقان گوسفند
و آمد از سوی کلاته دل نژند.
خبک. [ خ َ ب َ ] ( اِخ ) نام جدوثیر محدث ، ابن منذربن خبک است. ( از منتهی الارب ).
هیچ خردمند را ندید بگیتی
تا خبک عشق او نبود برومند.
آغاجی ( از فرهنگ اسدی ).
تا بمیری بلهو باش و نشاطتا نگیرد ابر تو گرم خبک .
خسروی.
مانند آن کسی که مر او را کنی خبک.لبیبی.
بعهد عدل تو دزدان معذب خبه اندخنک کسی که بود ایمن از عذاب خبک.
شمس فخری ( از انجمن آرای ناصری ).
|| سیاهی روی که از غم و اندوه پدید آید و آنرا تاسه و تفسه نیز گویند بتازیش کلفه خوانند. ( از شرفنامه ٔمنیری ).خبک. [ خ َ ] ( اِ ) آغل. آغول. شوغا :
کردش اندر خبک دهقان گوسفند
و آمد از سوی کلاته دل نژند.
دقیقی.
خبک. [ خ َ ب َ ] ( اِخ ) نام جدوثیر محدث ، ابن منذربن خبک است. ( از منتهی الارب ).
خبک . [ خ َ ] (اِ) آغل . آغول . شوغا :
کردش اندر خبک دهقان گوسفند
و آمد از سوی کلاته دل نژند.
کردش اندر خبک دهقان گوسفند
و آمد از سوی کلاته دل نژند.
دقیقی .
خبک . [ خ َ ب َ ] (اِ) فشردن گلو بود. خبه . خفه کردن باشد . (فرهنگ اسدی ) (برهان قاطع) (آنندراج ). خپاک . خباک :
هیچ خردمند را ندید بگیتی
تا خبک عشق او نبود برومند.
تا بمیری بلهو باش و نشاط
تا نگیرد ابر تو گرم خبک .
مانند آن کسی که مر او را کنی خبک .
بعهد عدل تو دزدان معذب خبه اند
خنک کسی که بود ایمن از عذاب خبک .
|| سیاهی روی که از غم و اندوه پدید آید و آنرا تاسه و تفسه نیز گویند بتازیش کلفه خوانند. (از شرفنامه ٔمنیری ).
هیچ خردمند را ندید بگیتی
تا خبک عشق او نبود برومند.
آغاجی (از فرهنگ اسدی ).
تا بمیری بلهو باش و نشاط
تا نگیرد ابر تو گرم خبک .
خسروی .
مانند آن کسی که مر او را کنی خبک .
لبیبی .
بعهد عدل تو دزدان معذب خبه اند
خنک کسی که بود ایمن از عذاب خبک .
شمس فخری (از انجمن آرای ناصری ).
|| سیاهی روی که از غم و اندوه پدید آید و آنرا تاسه و تفسه نیز گویند بتازیش کلفه خوانند. (از شرفنامه ٔمنیری ).
فرهنگ عمید
۱. = خفه
۲. (اسم مصدر ) خفگی، فشردگی گلو: تا بمیری به لهو باش و نشاط / تا نگیرد ابر تو گرم خبک (خسروی: شاعران بی دیوان: ۱۷۹ ).
۲. (اسم مصدر ) خفگی، فشردگی گلو: تا بمیری به لهو باش و نشاط / تا نگیرد ابر تو گرم خبک (خسروی: شاعران بی دیوان: ۱۷۹ ).
کلمات دیگر: