خسیسه

(صفت ) مونث حسیس جمع : خسائس (خسایس ).
فرومایگی یقال : رفعته من خسیسه برداشتم او را از فرومایگی او .

(خَ س ) [ ع . خسیسة ] (ص . ) مؤنث خسیس ، ج . خسایس .

( خسیسة ) خسیسة. [ خ َ س َ ] ( ع اِمص ) فرومایگی. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).یقال : رفعته من خسیسته ؛ برداشتم او را از فرومایگی او؛ ای فعلت به فعلا یکون فیه رفعته. ( منتهی الارب ).
- خسیسةالناقة ؛ دندانهای ماده شتر. ( منتهی الارب ). و یقال : «جاوزت الناقة خسیستها» و ذلک فی السنه السادسة اذا القت ثنیتها. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).

---

خسیسه. [ خ َ س َ ] ( ع ص ) مؤنث خسیس. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). ج ، خَسائس ، خساس. رجوع به «خسیس » شود.