تریاژ

تریاژ (به فرانسوی: triage) فرایند اولویت بندی بیماران برای بهره مندی از درمان است که بر اساس شدت وخامت حال بیمار انجام می شود.
سبز: بیمار با وضع قابل تحمل که نیاز به درمان فوری ندارد ولی باید زیر درمان اورژانسی قرار گیرد.
زرد: بیمار با وضع نسبتاً وخیم که بنا به شرایطِ اتاق اورژانس می تواند در حالت انتظار قرار گیرد.
قرمز: بیماران با حال وخیم که توان انتظار ندارند یا طول کشیدن دخالت های پزشکی برایشان خطر مرگ به دنبال دارد.
آبی: وضعیت بیمار آنقدر وخیم است که رو به مرگ است و بدون کمک های اورژانسی کمتر از ۳۰ دقیقه زنده می مانَد.
سیاه: بیمار فوت شده یا قابل احیا نیست و باید به سردخانه منتقل شود.
تریاژ بیشتر در مواقع بحرانی مانند جنگ و زلزله و در اورژانس های شلوغ و در کل، در مواقعی که مراجعان از نظر تعداد بیش از توان پذیرش و خدمات دهی باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی از کشورها نظیر ایالات متحدهٔ آمریکا، انگلستان، استرالیا، کانادا و ایتالیا، در بدو ورود به بخش اورژانس (EMS)، بیمار توسط یک پرستار مجرب، تریاژ می گیرد.
واژهٔ تریاژ از فعل فرانسویِ «تریه» (trier) به معنی جدا کردن و سوا کردن مشتق شده و به زمانی برمی گردد که در جنگ، بیماران بدحال را از کسانی که می توانستند به نبرد بازگردند جدا می کردند.
بیماران به وسیله ی کد اولویت، در برخی کشورها، به ترتیب زیر تعریف می شوند.