خواب امدن

( خواب آمدن ) خواب گرفتن کسی را

( خواب آمدن ) خواب آمدن. [ خوا / خا م َ دَ ] ( مص مرکب ) خواب گرفتن کسی را :
از اندیشه آن شب نیامدش خواب
از اسفندیارش گرفته شتاب.تا نپنداری که بعد از چشم خواب آلود تو
تا برفتی خوابم اندر چشم بیدار آمده ست.پری پیکر بتی کز سحر چشمش
نیامد خواب در چشمان من دوش.- به خواب کسی آمدن ؛ برؤیای کسی آمدن.دیده شدن در رؤیا و خواب کسی : شب بعد از وفاتش پدرم بخوابم آمد. ( یادداشت بخط مؤلف ).