میخانه میکده
خمار خانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خمارخانه. [ خ َم ْ ما ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب )میخانه. میکده. خرابات. ( ناظم الاطباء ) :
مرا غم تو به خمارخانه بازآورد
ز راه کعبه به کوی مغانه بازآورد.
مرا غم تو به خمارخانه بازآورد
ز راه کعبه به کوی مغانه بازآورد.
خاقانی.
پیشنهاد کاربران
محلی که شراب میفروشند و یچی تو این مایه ها
کلمات دیگر: