خرزه
فارسی به انگلیسی
عربی به فارسی
مهره , دانه تسبيح , خرمهره , منجوق زدن , بريسمان کشيدن , مهره ساختن
فرهنگ فارسی
( اسم ) آلت تناسلی مرد (مخصوصا آلت تناسلی ستبر و گنده و دراز ) نره شرم مرد .
آنرا نام جایگاهی که از نواحی نجد و یمامه گفته اند .
آنرا نام جایگاهی که از نواحی نجد و یمامه گفته اند .
فرهنگ معین
(خَ زِ ) (اِ. ) آلت تناسلی مرد.
لغت نامه دهخدا
( خرزة ) خرزة. [ خ ُ زَ ] ( ع اِ ) درز موزه و مَشک و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ). || بخیه. ( دهار ). ج ، خُرَز.
خرزة. [ خ َ زَ ] ( ع اِ ) مهره. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( زمخشری ) ( حبیش تفلیسی ). ج ، خرزات. || آنچه در رشته کشیده میشود. ( تاج العروس ) ( منتهی الارب ). ج ، خرزات. || گیاهی است شورمزه که دانه های مدور آن از سر تا قدم وی منظوم است. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ). ج ، خرزات. || مهره پشت. فقره پشت. ( یادداشت بخط مؤلف ).
خرزة. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) نام آبی مر طایفه فرازة را که بین زمین آنان و زمین بنی اسد قرار دارد. ( از معجم البلدان ).
خرزة. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) آنرا نام جایگاهی از نواحی نجد و یمامه گفته اند. ( از معجم البلدان ).
خرزه. [ خ َ زَ / زِ ] ( اِ ) آلت تناسل که آن سطبرو دراز و گنده و ناتراشیده باشد. ( از برهان قاطع ). قضیب. نره. ( از ناظم الاطباء ) ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). شرم مرد. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
زین سان که... تو میخورد خرزه
سیرش نکندخیار کاونجک.
آن از صغاره خوره بی خرزه کبار.
آنچنان خر نیَم خردمندم.
باد چندانکه دو شود راضی.
خرزة. [ خ َ زَ ] ( ع اِ ) مهره. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( زمخشری ) ( حبیش تفلیسی ). ج ، خرزات. || آنچه در رشته کشیده میشود. ( تاج العروس ) ( منتهی الارب ). ج ، خرزات. || گیاهی است شورمزه که دانه های مدور آن از سر تا قدم وی منظوم است. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ). ج ، خرزات. || مهره پشت. فقره پشت. ( یادداشت بخط مؤلف ).
خرزة. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) نام آبی مر طایفه فرازة را که بین زمین آنان و زمین بنی اسد قرار دارد. ( از معجم البلدان ).
خرزة. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) آنرا نام جایگاهی از نواحی نجد و یمامه گفته اند. ( از معجم البلدان ).
خرزه. [ خ َ زَ / زِ ] ( اِ ) آلت تناسل که آن سطبرو دراز و گنده و ناتراشیده باشد. ( از برهان قاطع ). قضیب. نره. ( از ناظم الاطباء ) ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). شرم مرد. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
زین سان که... تو میخورد خرزه
سیرش نکندخیار کاونجک.
منجیک.
بر سیریت کبار کند طنز و مسخره آن از صغاره خوره بی خرزه کبار.
سوزنی.
گفت از این خرزه گرچه در بندم آنچنان خر نیَم خردمندم.
سنائی غزنوی ( از فرهنگ خطی ).
زندگانّی خرزه قاضی باد چندانکه دو شود راضی.
انوری.
خرزه . [ خ َ زَ / زِ ] (اِ) آلت تناسل که آن سطبرو دراز و گنده و ناتراشیده باشد. (از برهان قاطع). قضیب . نره . (از ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ). شرم مرد. (یادداشت بخط مؤلف ) :
زین سان که ... تو میخورد خرزه
سیرش نکندخیار کاونجک .
بر سیریت کبار کند طنز و مسخره
آن از صغاره خوره بی خرزه ٔ کبار.
گفت از این خرزه گرچه در بندم
آنچنان خر نیَم خردمندم .
زندگانّی خرزه ٔ قاضی
باد چندانکه دو شود راضی .
زین سان که ... تو میخورد خرزه
سیرش نکندخیار کاونجک .
منجیک .
بر سیریت کبار کند طنز و مسخره
آن از صغاره خوره بی خرزه ٔ کبار.
سوزنی .
گفت از این خرزه گرچه در بندم
آنچنان خر نیَم خردمندم .
سنائی غزنوی (از فرهنگ خطی ).
زندگانّی خرزه ٔ قاضی
باد چندانکه دو شود راضی .
انوری .
خرزة. [ خ َ زَ ] (اِخ ) آنرا نام جایگاهی از نواحی نجد و یمامه گفته اند. (از معجم البلدان ).
خرزة. [ خ َ زَ ] (اِخ ) نام آبی مر طایفه ٔ فرازة را که بین زمین آنان و زمین بنی اسد قرار دارد. (از معجم البلدان ).
خرزة. [ خ َ زَ ] (ع اِ) مهره . (از تاج العروس ) (منتهی الارب ) (زمخشری ) (حبیش تفلیسی ). ج ، خرزات . || آنچه در رشته کشیده میشود. (تاج العروس ) (منتهی الارب ). ج ، خرزات . || گیاهی است شورمزه که دانه های مدور آن از سر تا قدم وی منظوم است . (از تاج العروس ) (منتهی الارب ). ج ، خرزات . || مهره ٔ پشت . فقره ٔ پشت . (یادداشت بخط مؤلف ).
خرزة. [ خ ُ زَ ] (ع اِ) درز موزه و مَشک و جز آن . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). || بخیه . (دهار). ج ، خُرَز.
فرهنگ عمید
آلت تناسلی مرد که دراز و ستبر باشد.
کلمات دیگر: