دار الغرور

دارالغرور: سرای فریب
دکتر شفیعی کدکنی در مورد واژه ی "دارالغرور " می نویسد : ( ( . . . وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ . ( 3/185 ) نیست زندگی این جهانی مگر مایه فریب . ) )
( ( تا کی از دارالغروری ساختن دارالسرور
تا کی از دارالفراری ساختن دارالقرار ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص 322. )