خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)
نوازندۀ ایرانی ویولن و نواساز. نوازندگی را از ابوالحسن صبا فراگرفت و در بیست سالگی نوازندۀ رادیو تهران شد. اولین صفحات گرامافون از نواخته ها و ساخته های او که با آواز سید جواد بدیع زاده و تنبک علی زاهدی در هندوستان ضبط شد، شهرتش را در پی داشت. شهرتی که با ساختن مجموعه آهنگ ترانه هایی با ملودی های قوی و اجراهای دلنشین در سال های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ به اوج رسید. شیوۀ نوازندگی و نواسازی خالدی، در موسیقی ایرانی رادیو تهران (۱۳۳۰ـ۱۳۵۰) رایج شد. خالدی مدتی نسبتاً طولانی از موسیقی کناره گرفت و به کارهای دیگر پرداخت؛ و پس از بازگشت مجدد نتوانست دورۀ اوج خود را تکرار کند. از آثار اوست: آهنگ ترانه های آمد نوبهار؛ باکلام نواب صفا، ای خسرو خوبان؛ از مهدی خالدی، به کنارم بنشین با کلام رهی معیری و سه صفحه گرام ۳۳ دور تک نوازی ویولن (۱۳۳۷).
نوازندۀ ایرانی ویولن و نواساز. نوازندگی را از ابوالحسن صبا فراگرفت و در بیست سالگی نوازندۀ رادیو تهران شد. اولین صفحات گرامافون از نواخته ها و ساخته های او که با آواز سید جواد بدیع زاده و تنبک علی زاهدی در هندوستان ضبط شد، شهرتش را در پی داشت. شهرتی که با ساختن مجموعه آهنگ ترانه هایی با ملودی های قوی و اجراهای دلنشین در سال های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ به اوج رسید. شیوۀ نوازندگی و نواسازی خالدی، در موسیقی ایرانی رادیو تهران (۱۳۳۰ـ۱۳۵۰) رایج شد. خالدی مدتی نسبتاً طولانی از موسیقی کناره گرفت و به کارهای دیگر پرداخت؛ و پس از بازگشت مجدد نتوانست دورۀ اوج خود را تکرار کند. از آثار اوست: آهنگ ترانه های آمد نوبهار؛ باکلام نواب صفا، ای خسرو خوبان؛ از مهدی خالدی، به کنارم بنشین با کلام رهی معیری و سه صفحه گرام ۳۳ دور تک نوازی ویولن (۱۳۳۷).
wikijoo: خالدی،_مهدی_(۱۲۹۸ـ_تهران_۱۳۶۹ش)