حبش حاسب

حبش حاسب زادهٔ مرو (اکنون ماری، جمهوری ترکمنستان) در بغداد برآمد، و در اثنای ۸۶۴ تا ۸۷۴ میلادی در حدود صد سالگی درگذشت. منجم ایرانی زمان مأمون و معتصم بود.(۱) ریاضی دان و اخترشناس.
نام کامل او احمدبن عبدالله مروزی حبش حاسب و در بعضی از منابع حبش بن حاسب نوشته شده است.
از زندگی حاسب، حتی از سال تولد یا تاریخ دقیق درگذشت او اطلاعی در دست نیست. فقط می دانیم او در اوایل قرن سوم هجری خورشیدی در بغداد به عنوان ستاره شناس فعالیت می کرده است؛ و البته زیجهای فراوانی از او به دست آمده است؛ و در اواخر قرن نهم میلادی درگذشت است
کارهای دیگر حبش در زمینهٔ اخترشناسی مشتمل بودند بر نظریه های مربوط به خورشید، ماه، و سیاره ها، عرض جغرافیایی ماه و سیاره ها؛ نظریهٔ اختلاف منظر، و نظریهٔ قابلیت رویت.

حَبَشِ حاسِب (قرن ۳ق)
منجم و ریاضی دان نامدار ایرانی که اصلش از مرو بود و در دورۀ خلافت مأمون و معتصم عباسی به شکوفایی رسید و در فاصلۀ سال های ۲۵۰ تا ۲۶۰ق درگذشت. در مورد عضویت داشتن او در رصدهای موسوم به مُمتَحَن تردید وجود دارد، امّا دست کم ده سال در بغداد به رصد اشتغال داشت. به احتمال بسیار، اصطلاح «ظل» را نخستین بار حبش حاسب وضع کرده و جدولی ظلی گردآورده است. عمر او را حدود ۱۰۰ سال ذکر کرده اند. پسرش، ابوجعفر بن حبش، نیز منجمی برجسته و سازندۀ اسباب های رصد بود.