چند ریختی

چندریختی (برنامه نویسی). یکی از ویژگی های کلیدی در کلاس های مشتق شده این است که یک اشاره گر به یک کلاس مشتق شده، از نظر نوع داده ای با اشاره گر به کلاس اصلی آن سازگار است. چندریختی یا پلی مورفیسم، هنر بهره برداری از این ویژگی ساده، اما قدرتمند و کاربردی است که متدلوژی شی گرایی را به حد کامل توانایی اش می رساند.
مفهوم چندریختی ویژگی است که به رابط ها امکان می دهد تا برای گروهی از عملیات ها مورد استفاده قرار گیرند. در این مقاله مفهوم چندریختی از طریق دو مفهوم لغو متدها (به انگلیسی: لغو) (توابع مجازی) و سربارشده (به انگلیسی:Overload) پشتیبانی می شود. ما با بررسی این دو مفهوم در پی نشان دادن تأثیر مفهوم چندریختی روی برنامه نویسی شیء گرا خواهیم بود.روش به کار برده شده در این تحقیق از طریق مطالعه منابعی از جمله کتب مرتبط با برنامه نویسی، راهنمای برنامه های شیء گرا و اجرای برنامه هایی با ماهیت چندریختی می باشد.با توجه به مطالب ارائه شده در این مقاله می توان گفت که مفهوم چندریختی یکی از سه اصول مهم در برنامه نویسی شیء گرا می باشد. در نتیجه مفاهیم نهان سازی و وراثت به همراه مفهوم چندریختی سه پایهٔ اصلی برنامه نویسی شی ء گرا را تشکیل می دهند.کلمات کلیدی: چندریختی، سربار کردن, لغو کردن و متد.
در برنامه های شیء گرا مانند جاوا، این امکان فراهم شده تا دو یا بیش از دو متد همنام در یک کلاس تعریف نمود،مشروط بر اینکه تعریف پارامترهای آن متفاوت باشد. در این موارد متدها سربار می شوند.از چندریختی به منظور تعیین انواع مختلف متدهای پویا، در زمان اجرا استفاده می شود؛ که این یکی از قدرتمندترین امکاناتی است که چندریختی به وجود می آورد.
مفاهیم سربار کردن و لغو کردن متدها از جمله مفاهیمی هستند که چندریختی بر پایهٔ آن ها بنا می شود.در این مقاله پس از بررسی اجمالی مفهوم چندریختی در بخش اول، در بخش دوم مفهوم سربار کردن متدها را با ذکر چند مثال خواهیم دید. در بخش سوم نیز مفهوم متدهای لغو شده یا همان توابع مجازی را خواهیم آورد و در بخش پایانی نیز به بررسی تأثیر وجود مفهوم چندریختی در برنامه نویسی شیءگرا (مانند جاوا) و مقایسهٔ آن با برنامه هایی که چندریختی را پشتیبانی نمی کنند (مانند زبان برنامه نویسی C) خواهیم پرداخت.

چندریختی (زیست شناسی). چندریختی در زیست شناسی هنگامی رخ می دهد که دو یا چند فنوتیپ که آشکارا با هم تفاوت دارند در جمعیت یک گونهٔ زیستی وجود داشته باشد. به سخنی دیگر می توان گفت چندریختی بودن بیش از یک ریخت یا چهره در جمعیت یک گونهٔ زیستی می باشد.

چندریختی (polymorphism)
در کانی شناسی، قابلیت مادّه برای پذیرفتن ساختار داخلی و شکل های خارجی متفاوت، تحت شرایط گوناگون دما و فشار. مثلاً، الماس و گرافیت شکل های متفاوت عنصر کربناند، اما شکل ظاهری و خواص بسیار متفاوت دارند. سیلیس (SiO۲) نیز چند ریخت متفاوت دارد که عبارت اند از کوارتز، تریدیمیت، کریستوبالیت، و استیشوویت. کانی اخیر تحت فشار بسیار بالا تشکیل و در فنجانه (چاله)های حاصل از برخورد شهاب سنگها یافت می شود.