خانه کارگر

خانهٔ کارگر جمهوری اسلامی ایران به طور دوفاکتو مرکز ملی سندیکایی ایرانیِ عضو فدراسیون جهانی سندیکاها و سازمانی غیردولتی و اصلاح طلب است که با هدف پیگیری مطالبات صنفی و حقوق کارگران و منسجم ساختن آن ها در عرصه های اجتماعی تشکیل شده است. خانه کارگر در سال ۱۳۳۷ (پس از نوشته شدن قانون کار ایران) از اتحاد چند سندیکای کارگری تشکیل شد. خانه کارگر در طول زمان بارها تغییر کرده است و به دست احزاب مختلف افتاده است.
حسین کمالی
علیرضا محجوب
علی ربیعی
از سال ۱۳۶۹ تاکنون علیرضا محجوب (نماینده دوره های پنجم تاکنون مجلس) دبیرکل خانه کارگر است.علی ربیعی و حسین کمالی دیگر اعضای شورای مرکزی خانه کارگر هستند.

خانۀ کارگر
عنوان اتحادیه و سندیکای نیمه دولتیِ کارگران ایران. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گروه های چپ و کمونیستی مخالف جمهوری اسلامی ایران می کوشیدند از طریق تشکل ها و اتحادیه های کارگری برای خود در میان این طبقه پایگاهی ایجاد کنند. طرفداران حکومت نیز با تشکیل شوراهای اسلامی در مسیر دیگری گام برمی داشتند. پس از روی کار آمدن دولت میرحسین موسوی در دهۀ ۱۳۶۰ش و فرو نشاندن غائلۀ گروه های مخالف در آغاز این دهه، شوراهای اسلامی کارگران از طریق نمایندگان خود تشکلی با عنوان خانۀ کارگر ایجاد کردند که توسط وزیر کار وقت، ابوالقاسم سرحدی زاده، حمایت می شد. شورای مدیران و سرپرست خانۀ کارگر به صورت انتخابی از سوی این نمایندگان برگزیده، و روزنامۀ کار و کارگر نیز ارگان این اتحادیه محسوب می شد. بدین ترتیب، گسترده ترین نهاد کارگری ایران با حمایت های دولت شکل گرفت و حتی در دوره هایی نامزدهای آن برای نمایندگی مجلس به این نهاد راه یافتند. از برجسته ترین اعضا و مدیران خانۀ کارگر می توان محمدجعفر محجوب و ابوالقاسم سرحدی زاده را نام برد.