چرخه کالوین

چرخهٔ کالوین در اصل مرحله سوم از واکنش‎های کلی فتوسنتزی است که پس از واکنش‎های وابسته به نور(مرحله اول و دوم) صورت می‎گیرد. این مرحله در استروما(بستره)ی کلروپلاست (سبزدیسه)انجام می شود. در این مرحله مولکول‎های کربن موجود در کربن‎دی‎اکسید(CO2) به صورت ماده آلی تثبیت (اسیمیله) می شوند و به فرم مولکول گلوکز در می آیند. واکنش های چرخه کالوین به ترتیب زیر است:
۱. یک مولکول قندپنج کربنی به نام ریبولوز بیس فسفات(RuBP) به یک مولکول کربن دی اکسید حل شده در استروما متصل می شود. این فرایند که تثبیت CO2 نام دارد به کمک آنزیمی با نام روبیسکو(ریبولوز بیس فسفات کربوکسیلاز-اکسیژناز)(RuBisCO)انجام می شود. در حضور این آنزیم یک مولکول شش کربنی(دوفسفاته) ناپایدار ساخته می شود. مولکول ناپایدار بلافاصله می شکند و دو مولکول سه کربنی یک فسفاته ایجاد می شود. این مولکول ۳- فسفوگلیسرات (3PG) یا فسفوگلیسریک اسید (PGA) نامیده می شود. این مولکول اولین ترکیب پایدار در چرخه کالوین بوده و اساس نامگذاری گیاهان C3 می باشد.
دقت کنید برخی از آنزیم‎های مرحله مستقل از نور(چرخه کالوین) از جمله روبیسکو، در حضور نور فعال می‎شوند بنابراین چرخه کالوین حتماً در حضور نور انجام می شود و نمی تواند در تاریکی(شب) انجام بگیرد.بنابراین تقسیم بندی واکنش‎های فتوسنتزی به روشنایی و تاریکی اصلاً صحیح نمی باشد.
۲. هر یک از دو مولکول 3PGA با ادریافت یک گروه فسفات پر انرژی از مولکول ATP (حاصل از ئاکنش‎های وابسته به نور)و سپس شکستن باند فسفات و افزایش هیدروژن از+NADPH+H، به یک قند سه کربنی یک فسفاته تبدیل می شوند. این مولکول گلیسرآلدهید ۳- فسفات (GAL3P) یا فسفوگلیسرالدهید (PGAL) نامیده می شود.

چرخۀ کالوین
رجوع شود به:کالوین، ملوین (۱۹۱۱ـ۱۹۹۷)