کلمه جو
صفحه اصلی

چگور

فرهنگ فارسی

( اسم ) قسمی ساز روستایی از ذوی الاوتار که نزد ترکان و ترکمانان رواج دارد و نوازند. آنرا (( عاشق ) ) نامند .
چگر قسمی ساز روستایی نوعی ساز سیمی که بیشتر در میان ترکمانان متداول است .

فرهنگ معین

(چُ ) [ تر. ] (اِ. ) نوعی ساز سیمی ساده که بین روستاییان و ترکان و ترکمانان رواج دارد و نوازندة آن را «عاشق » می نامند.

لغت نامه دهخدا

چگور. [ چ ُ ] ( ترکی ، اِ ) چگر. قسمی ساز روستایی. نوعی ساز سیمی ساده که بیشتردر میان ترکمانان متداول است. و رجوع به چگر شود.

فرهنگ عمید

نوعی دوتار که بیشتر در میان صحرانشینان و روستاییان متداول است، نوعی ساز سیمی ساده: طنینش چنان می نماید ز دور / که از پهنهٴ دشت بانگ چگور (بهار: ۹۴۴ ).

دانشنامه عمومی

چُگور، چوگور سازی است از خانوادهٔ سازهای زهی مقید از ردهٔ قوپوز.چگور مرکب از یک قطعه چوب مجوف بر شکل عودی کوچک است که دارای پنج وتر می باشد.
سازهای زهی
ساز های زخمه ای
ساختمان این ساز از یک کاسه طنینی گلابی شکل و دسته ای مانند دسته تنبور تشکیل می شود. کاسه اش از سه تار بزرگ تر است.
نواختن این ساز هنوز هم میان ایرانیان آذری رایج است. چگور رایج در جمهوری آذربایجان و نواحی آذری نشین ایران، معمولاً نُه سیمه است و نسبتاً از دوتار و تنبور بزرگ تر است.
نوعی از چگور نزد عاشیق ها در آذربایجان قُپوز نامیده می شود وسازی شبیه باغلاما است.

دانشنامه آزاد فارسی

چُگور
از سازهای زهی مضرابی. ظاهراً در قدیم به برخی از سازهای زهی مضرابی می گفتند. این واژه را امروز فقط عاشیق های همدان، برای ساز عاشیقی، به کار می برند. نیز ← ساز_عاشیقی


کلمات دیگر: