حُرّ عامِلی، محمّد بن حسن (جبل عامل ۱۰۳۳ـ مشهد ۱۱۰۴ق)
معروف به صاحب وسایل، محدّث، فقیه، رجالی و ادیب و شاعر شیعی. نسبش به حر ریاحی، از شهدای کربلا، می رسد. از نوجوانی در زادگاهش به تحصیل علوم دینی و ادبی پرداخت و به مقام والایی دست یافت، آن گاه به عراق و سپس به ایران سفر کرد و در اصفهان با علامۀ مجلسی ملاقات داشت، و سرانجام در مشهد اقامت گزید و به تدریس و تألیف پرداخت و منصب شیخ الاسلامی و قضاوت به او سپرده شد. از آثار فراوانش: وسائل الشیعة؛ أمل الآمل؛ اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات؛ الأثنی عشریه فی رد الصوفیة؛ الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرّجعة؛ الجواهر السَّنیه فی الاحادیث القدسیّة؛ دیوان شعر عربی. نیز ← وسائل الشیعه
معروف به صاحب وسایل، محدّث، فقیه، رجالی و ادیب و شاعر شیعی. نسبش به حر ریاحی، از شهدای کربلا، می رسد. از نوجوانی در زادگاهش به تحصیل علوم دینی و ادبی پرداخت و به مقام والایی دست یافت، آن گاه به عراق و سپس به ایران سفر کرد و در اصفهان با علامۀ مجلسی ملاقات داشت، و سرانجام در مشهد اقامت گزید و به تدریس و تألیف پرداخت و منصب شیخ الاسلامی و قضاوت به او سپرده شد. از آثار فراوانش: وسائل الشیعة؛ أمل الآمل؛ اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات؛ الأثنی عشریه فی رد الصوفیة؛ الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرّجعة؛ الجواهر السَّنیه فی الاحادیث القدسیّة؛ دیوان شعر عربی. نیز ← وسائل الشیعه