خانْتی ـ مانسی، منطقه خودمختار (Khanty-Mansi Autonomous Okrug)
(یا: خانْتیا ـ مانسیا) بخش کم جمعیت در استان (ناحیه) تیومن در فدراسیون روسیه، در غرب سیبری. ۵۲۳,۱۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۳۳۱,۰۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). جمعیت آن را ۶۶ درصد روس، یک درصد خانتی، و پنج درصد مانسی تشکیل می دهند. مرکز آن خانْتی ـ مانسیسک است و دیگر شهر مهم آن بریوزِوه نام دارد. ویژگی این بخش باتلاق های پست با ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی و جنگل های کاج تایگا است. مسیر میانی رود اوب از این ناحیه می گذرد. دارای صنایع استخراج نفت و گاز طبیعی و تولید الوار است. ماهی گیری، شکار خز و دامپروری نیز در آن رواج دارد. در دوران قدیم، این ناحیه محل سکونت اقوام صحرانشین فینو ـ اویغوری خانتی زبان (یا اوستیاک) و مانسی (یا ووگول) بود. این ناحیه در قرون وسطا بخشی از خانات سیبری را تشکیل می داد و در قرن ۱۶ ضمیمه روسیه شد. ناحیۀ ملی اوستیاک ـ ووگول شوروی در اواخر دهۀ ۱۹۳۰ تأسیس شد و با نام منطقۀ خودمختار خانتی ـ مانسی، بخشی از روسیۀ مستقل شد (۱۹۹۱).
(یا: خانْتیا ـ مانسیا) بخش کم جمعیت در استان (ناحیه) تیومن در فدراسیون روسیه، در غرب سیبری. ۵۲۳,۱۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۳۳۱,۰۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). جمعیت آن را ۶۶ درصد روس، یک درصد خانتی، و پنج درصد مانسی تشکیل می دهند. مرکز آن خانْتی ـ مانسیسک است و دیگر شهر مهم آن بریوزِوه نام دارد. ویژگی این بخش باتلاق های پست با ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی و جنگل های کاج تایگا است. مسیر میانی رود اوب از این ناحیه می گذرد. دارای صنایع استخراج نفت و گاز طبیعی و تولید الوار است. ماهی گیری، شکار خز و دامپروری نیز در آن رواج دارد. در دوران قدیم، این ناحیه محل سکونت اقوام صحرانشین فینو ـ اویغوری خانتی زبان (یا اوستیاک) و مانسی (یا ووگول) بود. این ناحیه در قرون وسطا بخشی از خانات سیبری را تشکیل می داد و در قرن ۱۶ ضمیمه روسیه شد. ناحیۀ ملی اوستیاک ـ ووگول شوروی در اواخر دهۀ ۱۹۳۰ تأسیس شد و با نام منطقۀ خودمختار خانتی ـ مانسی، بخشی از روسیۀ مستقل شد (۱۹۹۱).
wikijoo: خانتی_ـ_مانسی،_منطقه_خودمختار