خرفستر

خرفستر /خْرَفْسْتَر/ واژه ای است پهلوی و به هر جانور یا حشره ای موذی (مار، عقرب، رتیل، زنبور و ساس) اطلاق می شده است. در دین زرتشتی کشتن خرفستر ثواب دارد. بیست و چهارمین روز هر ماه (دین روز)، روز کشتن خرفستران بوده است. در ایران باستان برای کشتن خرفستران از چوبدستی ای استفاده می شده است که به آن مارغن می گفتند.
مکنزی دیوید. فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمهٔ مهشید میرفخرایی.
خرف یا خرَپ در فارسی به معنی شراره آتش و ستر به معنی ستردن و از بین بردن است. خرفستر احتمالاً به معنی ضد و از بین برنده آتش مقدس است.بارتولومه ریشه خرف را به معنی سهیم بودن و نفع و سود داشتن آورده است. از این رو کلمه خرفستر از بین برنده سود یا همان جانور زیانکار معنی شده است. در زبان فارسی دری از لفظ خستر هم استفاده شده است.
حشرات و جانوران موذی مثل مار و موش و مخصوصاً هر جانور خرد زیانکار خرفستر به حساب می آید. گاهی حیوانات بزرگی چون فیل هم خرفستر شمرده شده اند.
لیست خرفسترانی که در وندیداد آمده بدین شرح است: مار، بید، کژدم، وزغ، موش، مورچه، پشه، کک، کنه، ملخ، مگس، زنبور، عنکبوت، کرم، سوسک، سن، ساس، شپش، سرگین گردان، بزمجه، لاک پشت، گربه، فیل. (ر.ک. وندیداد، ترجمه و شرح هاشم رضی، ج ۲، ص ۷۷۵–۷۶۲ شرح)

خْرَفْسْتَر
جانوران و حشرات آسیب رسان در فرهنگ اوستایی. در باور زَردُشتیان از آفریده های اهریمن برای تباه کردن جهان پاک هستند. زردشتیان ، به ویژه موبدان ، نابود کردن خرفستران را از وظایف دینی خود می شمرند. در اَوِستای متأخر، کفارۀ برخی از گناهان کشتن حشرات موذی دانسته شده است و برای پاک شدن بزه باید هزاران خرفستر، مانند مار و کژدم و وزغ و مور را کشت . کشندگان خرفستران در بهشت جایی بلند و زیبا می یابند. در گات ها واژۀ خرفستر برای زیانکاران و نابکاران و نیز دشمنان مَزدیَسنان به کار رفته است .