هزاع . [ هََ زْ زا ] (ع ص ) شیر که در شکار بسیار شکند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

هزاع . [ هََ زْ زا ] (ع ص ) شیر که در شکار بسیار شکند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

هزاع . [ هَِ ] (ع ص ) مرد ضعیف بددل . (غیاث از صراح اللغة). || منفرد. (اقرب الموارد): ما فی الجعبة الا سهم هزاع ؛ در کیش به جز یک تیر نیست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

هزاع . [ هَِ ] (ع ص ) مرد ضعیف بددل . (غیاث از صراح اللغة). || منفرد. (اقرب الموارد): ما فی الجعبة الا سهم هزاع ؛ در کیش به جز یک تیر نیست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

<div class="boxBd">هزاع. [ هَِ ] ( ع ص ) مرد ضعیف بددل. ( غیاث از صراح اللغة ). || منفرد. ( اقرب الموارد ): ما فی الجعبة الا سهم هزاع ؛ در کیش به جز یک تیر نیست. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). <hr>هزاع. [ هََ زْ زا ] ( ع ص ) شیر که در شکار بسیار شکند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).</div>

هزاع. [ هَِ ] ( ع ص ) مرد ضعیف بددل. ( غیاث از صراح اللغة ). || منفرد. ( اقرب الموارد ): ما فی الجعبة الا سهم هزاع ؛ در کیش به جز یک تیر نیست. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). هزاع. [ هََ زْ زا ] ( ع ص ) شیر که در شکار بسیار شکند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).