جمع سطر
سخن پریشان و بیهوده
سخن پریشان و بیهوده
اسطار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اسطار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سطر، بمعنی خط و رسته ٔ هر چیز.
اسطار. [ اِ ] (ع اِ) سخن پریشان و بیهوده . || افسانه . ج ، اساطیر.
اسطار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ سطر، بمعنی خط و رسته هر چیز.
اسطار. [ اِ ] ( ع مص ) درگذشتن از سطری : اسطر اسمی ؛ درگذشت از سطری که در آن نام من است. ( از منتهی الارب ). || خطای سطر کردن در قرائت : اسطر فلان فی قرأته ؛ خطای سطر کرد در قرائت خود. ( منتهی الارب ). خطا کردن در قرائت. اخطاء.
اسطار. [ اِ ] ( ع اِ ) سخن پریشان و بیهوده. || افسانه. ج ، اساطیر.
اسطار. [ اِ ] ( ع مص ) درگذشتن از سطری : اسطر اسمی ؛ درگذشت از سطری که در آن نام من است. ( از منتهی الارب ). || خطای سطر کردن در قرائت : اسطر فلان فی قرأته ؛ خطای سطر کرد در قرائت خود. ( منتهی الارب ). خطا کردن در قرائت. اخطاء.
اسطار. [ اِ ] ( ع اِ ) سخن پریشان و بیهوده. || افسانه. ج ، اساطیر.
اسطار. [ اِ ] (ع مص ) درگذشتن از سطری : اسطر اسمی ؛ درگذشت از سطری که در آن نام من است . (از منتهی الارب ). || خطای سطر کردن در قرائت : اسطر فلان فی قرأته ؛ خطای سطر کرد در قرائت خود. (منتهی الارب ). خطا کردن در قرائت . اخطاء.
فرهنگ عمید
= سطر
سطر#NAME?
کلمات دیگر: