(تَ مَ سُّ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - دست مالیدن به چیزی ، مسح کردن . ۲ - روغن مالی کردن بدن .
تمسح
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
تمسح. [ ت ِ س َ ] ( ع اِ ) تمساح ، و بنظر می آیدکه مقصور آن است. ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). ج ، تماسح. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) نیک دروغگوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کذاب ، و گویند دروغگویی که خبر او را تصدیق ندارند و از هر جهت که باشد دروغ گوید. ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). || ستنبه پلیدخوی خلاف آشکارکننده. ( منتهی الارب ). زشت پلیدخوی خلاف آشکارکننده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پوشنده امری را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
تمسح. [ ت َ س َ] ( ع مص ) خشن و اثر ناپذیر شدن مانند تمساح ( زیرا این حیوان از پشیزهای سخت پوشیده شده است ). ( از دزی ج 1 ص 152 ). این مصدر در کتب لغت دیگر دیده نشده است.
تمسح. [ ت َ م َس ْ س ُ ] ( ع مص ) میمنت گرفتن به چیزی به جهت بزرگی آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تبرک به چیزی به جهت فضل آن و گویند: فلان یتمسح بثوبه ؛ یعنی لباس وی را به بدنها می مالند و بدان بخدا نزدیکی می جویند. ( از اقرب الموارد ). || دست بدست مالیدن : فلان یتمسح ؛ یعنی ، چیز نداردگویا مسح میکند دست را. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دست مالیدن و مسح کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خویشتن را در چیزی مالیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || غسل کردن به آب. ( از اقرب الموارد ). || و در حدیث آمده است : تمسحوا بالارض فانها بکم بره ؛ یعنی بزمین تیمم کنید و گفته اند مقصود مالیدن پیشانی است برخاک زمین در سجود بدون حایلی. ( از اقرب الموارد ). || وضو گرفتن برای نماز ( از اقرب الموارد ).
تمسح. [ ت َ س َ] ( ع مص ) خشن و اثر ناپذیر شدن مانند تمساح ( زیرا این حیوان از پشیزهای سخت پوشیده شده است ). ( از دزی ج 1 ص 152 ). این مصدر در کتب لغت دیگر دیده نشده است.
تمسح. [ ت َ م َس ْ س ُ ] ( ع مص ) میمنت گرفتن به چیزی به جهت بزرگی آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تبرک به چیزی به جهت فضل آن و گویند: فلان یتمسح بثوبه ؛ یعنی لباس وی را به بدنها می مالند و بدان بخدا نزدیکی می جویند. ( از اقرب الموارد ). || دست بدست مالیدن : فلان یتمسح ؛ یعنی ، چیز نداردگویا مسح میکند دست را. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دست مالیدن و مسح کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خویشتن را در چیزی مالیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || غسل کردن به آب. ( از اقرب الموارد ). || و در حدیث آمده است : تمسحوا بالارض فانها بکم بره ؛ یعنی بزمین تیمم کنید و گفته اند مقصود مالیدن پیشانی است برخاک زمین در سجود بدون حایلی. ( از اقرب الموارد ). || وضو گرفتن برای نماز ( از اقرب الموارد ).
تمسح . [ ت َ س َ] (ع مص ) خشن و اثر ناپذیر شدن مانند تمساح (زیرا این حیوان از پشیزهای سخت پوشیده شده است ). (از دزی ج 1 ص 152). این مصدر در کتب لغت دیگر دیده نشده است .
تمسح . [ ت َ م َس ْ س ُ ] (ع مص ) میمنت گرفتن به چیزی به جهت بزرگی آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تبرک به چیزی به جهت فضل آن و گویند: فلان یتمسح بثوبه ؛ یعنی لباس وی را به بدنها می مالند و بدان بخدا نزدیکی می جویند. (از اقرب الموارد). || دست بدست مالیدن : فلان یتمسح ؛ یعنی ، چیز نداردگویا مسح میکند دست را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دست مالیدن و مسح کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خویشتن را در چیزی مالیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || غسل کردن به آب . (از اقرب الموارد). || و در حدیث آمده است : تمسحوا بالارض فانها بکم بره ؛ یعنی بزمین تیمم کنید و گفته اند مقصود مالیدن پیشانی است برخاک زمین در سجود بدون حایلی . (از اقرب الموارد). || وضو گرفتن برای نماز (از اقرب الموارد).
تمسح . [ ت ِ س َ ] (ع اِ) تمساح ، و بنظر می آیدکه مقصور آن است . (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). ج ، تماسح . (از اقرب الموارد). || (ص ) نیک دروغگوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کذاب ، و گویند دروغگویی که خبر او را تصدیق ندارند و از هر جهت که باشد دروغ گوید. (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || ستنبه ٔ پلیدخوی خلاف آشکارکننده . (منتهی الارب ). زشت پلیدخوی خلاف آشکارکننده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پوشنده ٔ امری را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: