<div class="boxBd">(قَ تَ ) [ ع . ابوقَتَب ] ( اِ. ) ۱ - پدرپالان ، پالان دار. ۲ - کنایه از: مردم احمق و نادان .</div>

(قَ تَ ) [ ع . ابوقَتَب ] ( اِ. ) ۱ - پدرپالان ، پالان دار. ۲ - کنایه از: مردم احمق و نادان .

فرهنگ معین

<div class="boxBd">بوقتب. [ ق َ ت َ ] ( ع اِ مرکب ) کنایه از مردم دنیاپرست و بد و احمق : <br>طاعت و احسان و علم و راستی را برگزین <br>گوش چون دادی به گفت بوقماش و بوقتب.<div class="au">ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 27 ).</div>رجوع به ابوقتب شود.</div>

بوقتب. [ ق َ ت َ ] ( ع اِ مرکب ) کنایه از مردم دنیاپرست و بد و احمق : طاعت و احسان و علم و راستی را برگزین گوش چون دادی به گفت بوقماش و بوقتب. ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 27 ). رجوع به ابوقتب شود.

بوقتب

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا