( صفت ) آنکه پهلو زندمدعی بزرگی و همسری برتری جو پهلو سای : اگر تیر پهلو زنی را بکشت ازو بهتری را قوی کرد پشت . ( نظامی )
پهلوزن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پهلوزن. [ پ َ زَ ] ( نف مرکب ) که پهلو زند. پهلو سای. مدعی بزرگی و همسری. برتری جو :
اگر تیر پهلوزنی را بکشت
ازو بهتری را قوی کرد پشت.
اگر تیر پهلوزنی را بکشت
ازو بهتری را قوی کرد پشت.
نظامی.
فرهنگ عمید
کسی که با دیگری در قدر و مرتبه لاف برابری و همسری بزند: وگر نیز پهلوزنی را بکشت / از او بهتری را قوی کرد پشت (نظامی۵: ۸۷۵ ).
کلمات دیگر: