مزمر

( اسم ) ۱- نای سیه نای .۲- عود بربط : قاریان زالحان ناخوش نظم قر آن برده اند صوت را در قول همچون زیر مزمر کرده اند . ( سنائی ) توضیح آقای حسینعلی ملاح مزمر بمعنی عود و بر بط را اشتباه فرهنگ نویسان و شاعران و اصل آنرا همان مزمار داند .

(مِ مَ ) [ ع . مزماز ] (اِ. ) نای ، سیه نای .

مزمر. [ م ِ م َ ] ( ع اِ ) ساز عود. بربط. ( آنندراج ) ( غیاث ) . || مخفف مزمار است که به معنی نای باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). نی که در او نوازند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
به شادکامی در کاخ نو نشسته به عیش
ز کاخ برشده تا زهره ناله مزمر.همی تا برزند آواز بلبل ها به بستانها
همی تا برزند قالوس خنیاگربه مزمرها.بر من از فرقتت حرام بود
ناله نای و نغمه مزمر.ز فضل نقمت مزمر بود که در مجلس
ز زخم زخمه بنالد زمان زمان مزمر.زخمه مطربان صلای صبوح
در زبانهای مزمر اندازد.آن باربد که امسال از چرخ نیک یادش
عرم به مدح سلطان برداشته به مزمر.چون پیمبر گفت مؤمن مزمر است
در زمان خالیی ناله گر است.