پوشی

( صفت اسم ) پارچه ای که از آن عمامه و شال کمر میساختند.

پوشی. ( اِ ) جامه ای که از آن عمامه و شال کمر میکرده اند :
قاری ، مصنفات تو بر پوشی و برک
هر جا رفوگران هنرور نوشته اند.دارم بسی ز ریشه پوشی خیالها
یابم ز عقد طره دستار حالها.این سرکشی که در سر پوشی مصری است
کی دست کوتهم بمیانش کمر شود.نشان پوشی و نقش علم نخواهد ماند
نماند بندقی و ریشه هم نخواهد ماند.میان شدّه و معجر خصومتی افتاد
چنانکه پوشی و دستار را مقالات است.تا چند کنی پوش ز پوشی کسان
از جامه عاریت نشاید برخورد.بخشد کهن آنکش نوپوشی ثمین باشد
یک نکته از این دفتر گفتیم و همین باشد.بس که بر کوه و کمر سر زده پوشی میان
هیچ واقف نشد از معنی پشمین شلوار.

پارچه ای که از آن شال سر و کمر می ساخته اند: تا چند کنی پوش ز پوشی کسان / از جامهٴ عاریت نشاید برخورد (نظام قاری: لغت نامه: پوشی ).