(تَ ) (اِ. ) نک تلمبار.
تلیبار
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
تلیبار. [ ت َ ] ( اِ ) خانه ای را گویند که بجهت کرم پیله نگاه داشتن ، چوب بندی کنند تا پیله حاصل شود. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). در گیلکی تِلِمبار. ( حاشیه برهان چ معین ). آن را تلیمبار نیز گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رجوع به تلمبار و تلیوار شود.
فرهنگ عمید
= تلمبار
تلمبار#NAME?
کلمات دیگر: