خسباندن

( مصدر ) خواباندن .

(خُ دَ ) (مص م . ) خواباندن .

خسباندن. [ خ ُ دَ ] ( مص ) خوابانیدن. خسبانیدن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بخسبانم ترا من می خورم ناب
که من سرمست خوش باشم تو در خواب.بخفت و بخفتن بخسباندشان
چو برخاست بر خاک بنشاندشان.چنان خسبان چو آید وقت خوابم
که گر ریزد گلم ماند گلابم.نخسبم تا نخسبانم سرت را
نیایم تا نیارم دلبرت را.

۱. = خواباندن
۲. پایین آوردن.