(زَ نِ ) (اِ. ) زبانه .
زوانه
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
زوانه . [ زَ / زُ ن َ / ن ِ ] (اِ) لیقه و پنبه و یا ابریشمی که در دوات تحریر می گذارند. (ناظم الاطباء).
زوانه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) زوان و زوانه هر دو بمعنی زبان است ، زفان تبدیل آن است . (انجمن آرا) (آنندراج ). رجوع به زوان شود.
زوانه. [ زَ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) زوان و زوانه هر دو بمعنی زبان است ، زفان تبدیل آن است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رجوع به زوان شود.
زوانه. [ زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بر وزن و معنی زبانه است که زبانه آتش و زبانه شاهین ترازو وامثال آن باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
زوانه. [ زَ / زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) لیقه و پنبه و یا ابریشمی که در دوات تحریر می گذارند. ( ناظم الاطباء ).
زوانه. [ زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بر وزن و معنی زبانه است که زبانه آتش و زبانه شاهین ترازو وامثال آن باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
زوانه. [ زَ / زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) لیقه و پنبه و یا ابریشمی که در دوات تحریر می گذارند. ( ناظم الاطباء ).
زوانه . [ زُ ن َ / ن ِ ] (اِ) بر وزن و معنی زبانه است که زبانه ٔ آتش و زبانه ٔ شاهین ترازو وامثال آن باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
زبانه#NAME?
= زبانه
گویش مازنی
/zevaane/ زبانه
پیشنهاد کاربران
صدای بلند، فریاد
کلمات دیگر: