بختور

اسم: بختور (دختر) (کردی) (تلفظ: bakhtvar) (فارسی: بختور) (انگلیسی: bakhtvar)
معنی: بهروز، کامران، دارای روزگار خوش، دارای روزگار خوش ( نگارش کردی

صاحب بخت و دولت، خوشبخت، بختیار
( صفت ) دارای بخت صاحب بخت و دولت بختیار خوش اقبال .
بختیار دولتمند .

(بَ وَ ) (ص . ) خوشبخت ، بختیار.

بختور. [ ب ُ / ب َ ] ( اِ ) بختو. رعد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( برهان قاطع ). غرنده مثل ابر. ( شرفنامه منیری ) :
عاجز شود ز اشک دو چشم و غریو من
ابر بهارگاهی و بختور در مطیر .|| شیر درنده. ( ناظم الاطباء ).، بخت ور. [ ب َ وَ ] ( ص مرکب ) ( از: بخت + ور ) بختیار. دولتمند. بختاور. ( آنندراج ) . صاحب بخت. ( برهان قاطع ). مقبل. ( ناظم الاطباء ). مُطعم. ( منتهی الارب ). خوش بخت. سعید. بخت مند. دولتی. حظی. مرزوق :
آنکه ترازوی سخن سخته کرد
بختوران را به سخن پخته کرد.تخت بر آن سر که برو پای تست
بختور آن دل که درو جای تست.بختور از طالع جوزا برآی
جوز شکن آنگه و بخت آزمای.گر بختوری مراد خود خواهی یافت
ور بخت بدی سزای خود خواهی دید.جوانان شایسته بخت ور
ز گفتار پیران نپیچند سر.هو یکسب المعدوم ؛ یعنی او بختور است که میرسد چیزی را که دیگران محرومند از آن. ( منتهی الارب ).

صاحب بخت و دولت، خوشبخت، بختیار: آن که ترازوی سخن سخته کرد / بختوران را به سخن پخته کرد (نظامی۱: ۲۲ ).