ایلسا

لایحه تحریم ایران و لیبی (انگلیسی: Iran and Libya Sanctions Act) یا ایلسا (ILSA) از لوایح کنگره بود که بر شرکت هایی که با ایران و لیبی کسب و کار کنند تحریم اقتصادی اعمال می کرد. در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۶, این لایحه به لایحه تحریم ایران یا آیسا یا ایسا (ISA) تغییر نام داده شد، چرا که دیگر به لیبی اعمال نمی شد، و تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱ تمدید شد. تا مارس ۲۰۰۸ تحریم های آیسا علیه هیچ شرکت غیر آمریکایی اعمال نشده بود؛ این لایحه به رئیس جمهور اجازه می دهد تحریم ها را به صورت موردی معلق کند، گرچه این تعلیق باید هر شش ماه تمدید شود. با وجود محدودیت بر سرمایه گذاری آمریکایی در ایران، شرایط قانون FIPPA بر همهٔ سرمایه گذاران خارجی اعمال می شود و بسیاری از ایرانیان آمریکا همچنان در ایران سرمایه گذاری های قابل توجهی می کنند.
پیشنهاد شده در مجلس به عنوان H.R. 3107 توسط بنجامین گیلمن (حزب جمهوری خواه–ایالت نیویورک) در ۱۹ مارس ۱۹۹۶
رسیدگی توسط کمیته روابط بین الملل مجلس، خدمات مالی و بانکی مجلس، کمیته راه و روش های مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا، اصلاح حکومتی و نظارت مجلس
مصوب مجلس در ۱۹ ژوئن ۱۹۹۶ (۴۱۵–۰, سیاهه رأی 250, via Clerk.House.gov)
مصوب سنا در ۱۶ ژوئیه ۱۹۹۶ (به اتفاق آرا تصویب شد) همراه اصلاح
مجلس به توافق رسیده برای اصلاح سنا در ۲۳ ژوئیه ۱۹۹۶ (بدون مخالف تصویب شد)
امضا شده توسط رئیس جمهور بیل کلینتون در ۵ اوت ۱۹۹۶
این قانون در ایران به نام پیشنهاد دهنده آن در سنا سناتور آلفونسو داماتو به قانون داماتو مشهور شده است.
قانون تحریم ایران که توسط داماتو، سناتور ایتالیایی الاصل و از جمهوری خواهان محافظه کار به مجلس سنای ایالات متحده آمریکا ارائه شد پس از تصویب توسط بیل کلینتون تحت عنوان فرمان اجرائی شماره ۱۲۹۵۷ از تاریخ شانزدهم مارس ۱۹۹۵ به اجرا درآمد.
ایلسا در سال ۲۰۰۱ تحت قانون عمومی ۱۰۷–۲۴ به مدت ۵ سال تمدید شد.